Beste Joep,
Augustus loopt op zijn einde. Kinderen gaan weer naar school, mannen en vrouwen zijn al een tijdje aan het werk. We hebben een paar warme dagen als toegift op de zomer en we hangen nog even rond in de gestolen tijd, terwijl het blad al geelt aan sommige bomen. Deze zomer was ik natuurlijk op Het Eiland met mijn gezin, het meest anderlandse stukje land van Nederland. Ik heb er weinig gelezen behalve een Continue Reading…
Beste Jur,
Herlezen is het echte lezen, vond Nabokov; pas als je het parcours hebt verkend, niet meer wordt afgeleid door de kuilen en kraters van je eigen onwetendheid, kun je de rit werkelijk op waarde schatten. Stijl, details, compositie. Verdraagt het boek die intense aandacht niet? Dan is het waarschijnlijk rommel. (Zoals Thomas Mann en Dostojevski.)
Nabokov, die zijn studenten tentamineerde op patronen in de gordijnstof van de vertrekken van romanprotagonisten, was streng in de leer. Maar hij heeft wel een punt. Ik herinner me nog goed hoe ik, nadat ik de huwelijksroman Light years van James Salter voor de eerste keer had gelezen, onmiddellijk terugbladerde en ademloos opnieuw begon; het boek werd er alleen maar beter van, en dat wordt het nog iedere keer: wat een wonder.
Continue Reading…
Beste Jur,
Vorige week was ik in de schitterende Jahrhunderthalle in Bochum, een attractie op zich, voor een nieuwe productie van Alceste (1767) in de Ruhrtriennale. De barokopera van Gluck volgt de gemoedsbewegingen van een vrouw die besluit zich op te offeren voor haar echtgenoot. Een mooi en antiek gegeven, in dit geval gebaseerd op Euripides, maar die drie uur pakten helaas nogal larmoyant uit. Glucks muziek is boven twijfel verheven; het libretto is echter van dik hout; en de matige regie van Johan Simons bood geen soelaas.