Beste Jur,
Volgens sommigen is Hart Crane de kraanvogel van de Amerikaanse interbellumpoëzie. Volgens anderen is dat te veel eer. Ik las van de week Atlantis, de laatste sectie van zijn eposachtige bundel The bridge (1930), omdat componist Robin de Raaff die tekst gebruikt heeft voor een (overigens erg geslaagd) oratorium dat afgelopen vrijdag in première ging.
Crane (1899-1932) verdeelt de meningen. Men is het erover eens dat hij briljante momenten kende, en die afwisselde met tenenkrommende, maar de richtingenstrijd Continue Reading…