Éire

Beste Jur,

Nu de renners op weg zijn naar de flanken van de Etna, met Robert Gesink en Sam Oomen in de kopgroep, moet ik denken de grote Ierse schrijfster Edna O’Brien. Eén letter verschil, een ander eiland. Maar zo nauw nemen we het niet. En de Edna is ook vulkaan, een literaire. Overigens deed de Giro Ierland in 2014 al eens drie dagen aan.

O’Briens verhaal ‘Tough men’ heeft niks met wielrennen te maken, net als het fragment van Marek Hłasko dat ik je laatst stuurde. Maar als de koers poëzie is en wattage een metafoor, dan heeft de goede verstaander aan een half woord genoeg, nietwaar? De kans is klein, maar er is een kans, zei Gesink vanochtend voor de start. Hij had het over winnen. En Gesink heeft in het verleden afdoende bewezen een grote sloper te zijn:

‘”If I could begin my life again I’d be in the demolition business,” Morgan said for no reason. He imagined that there must be great satisfaction in destroying houses and breaking up ornamental mantelpieces and smashing windows. He sometimes had a dream in which Mrs. Morgan lay under a load of mortar and white rubble, with her clothes well above her knees.’

Niet dromen, Gesink. Trappen, en slopen.