Ha Jur,
Zomer! De zomer loopt al op z’n eind, de hittegolf is voorbij, maar ik denk vooral aan Summer, waarmee Ali Smith onlangs haar seizoenenkwartet heeft voltooid. De cyclus is een triomf van inventiviteit en verbeelding, in haar gepatenteerde tovertaal, tegen het decor van de actualiteit. Vier romans in vijf jaar – en wat voor romans!
Continue Reading…
Lees hier meer…
Beste Joep,
Wat is de beroemdste beginzin van de Nederlandse literatuur? Juist, die van Nescio’s Uitvreter:
“Behalve den man, die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijker kerel gekend dan den uitvreter.”
De openingszin van het meest geciteerde werk in de Westerse literatuur op de bijbel na (Alice), is meteen een hele paragraaf:
Continue Reading…Beste Jur,
De Nobelprijs voor de literatuur gaat dit jaar naar Margaret Atwood, las ik op Tzum. Als het aan een groep van vijftig Nederlandse schrijvers ligt, althans. Want na de rellen rond de Zweedse Academie wordt de literatuurprijs dit jaar, en mogelijk ook volgend jaar, niet uitgereikt. Jean-Claude Arnault, de echtgenoot van het in april afgetreden Academielid Katarina Frostenson en een invloedrijke cultuurpaus, werd vorige week veroordeeld tot twee jaar cel wegens verkrachting. Achttien vrouwen hebben Arnault beschuldigd van verkrachting en aanranding. Continue Reading…
Beste Jur,
Het was een gedenkwaardige avond bij boekhandel Broekhuis in Enschede, dat zul je met me eens zijn. De baarlijke nonsens was niet van de lucht. Omdat er ook mensen zijn die er niet bij waren, memoreer ik hier even dat wij onder meer hebben gesproken over onze vertaling van ‘Jabberwocky’, het beroemde nonsensgedicht van Lewis Carroll. Over vertalen kun je, behalve een boel onzinnige dingen, ook veel zinnigs te berde brengen. Wie een andere taal spreekt, leeft in een andere wereld, wisten filosofen als W.V.O. Quine en Donald Davidson al, maar dat terzijde. Continue Reading…
Beste Jur,
‘Alice was beginning to get very tired of all this sitting by herself with nothing to do: every so often she tried again to read the book in her lap, but it was made up almost exclusively of long paragraphs, and no quotation marks whatsoever, and what is the point of a book, thought Alice, that does not have any quotation marks?’
Bij jou zijn allang alle alarmbellen afgegaan bij deze knipoog, vette knipoog, zeg maar gerust spasme van het ooglid, naar het begin van Lewis Carrolls Alice in Wonderland. Het citaat is de openingszin van Asymmetry, de debuutroman van Lisa Halliday, die momenteel een hype is in de Engelstalige wereld, omdat het verhaal, over een jonge vrouwelijke redacteur die een verhouding heeft met een wereldberoemde mannelijke auteur van zeventig, gebaseerd is op Halliday’s eigen verhouding met Philip Roth, begin deze eeuw, maar ook (vooral, hoop je) omdat het een bijzonder boek schijnt te zijn. Dat vond Roth ook, die het voor zijn dood nog heeft gelezen.
Ik ben benieuwd. In een recensie las ik al dat de hoofdpersoon Alice heet, wat in een boek dat stijf staat van de literaire verwijzingen maar één ding kan betekenen. Halliday heeft het eerste deel van haar roman zelfs een motto meegeven uit The annotated Alice van Martin Gardner: ‘We all live slapstick lives, under an inexplicable sentence of death…’ Dat klinkt dan weer als het type verzuchting dat Philip Roth zijn aftakelende helden graag in de mond legde.
Asymmetry begint nadrukkelijk buiten zijn eigen kaft, in de wereld en in andere boeken. Ik hou daar wel van, mits het goed is gedaan. ‘Wat voor zin heeft een boek zonder aanhalingstekens?’ Kom maar op dan, Halliday.
Ik zal je t.z.t. laten weten hoe het me vergaan is voorbij pagina 1.
Beste Joep,
De bekendste vogelaar van de VS is niet bekend van het vogelen. Ik zag een bijdrage van Channel 4 over miljoenen trekvogels die in landen als Frankrijk en Cyprus gruwelijk aan hun eind komen op met lijm ingesmeerde takken (ik moet als ik dat zie altijd denken aan “De Griezels” van Roald Dahl). Daarin riep een man met een bril de EU op zijn eigen wetten te handhaven. Hij zat op een bankje ergens in Engeland. Hij was er stil van. Ineens zei hij: “We are hearing a chiffchaff.” Daarna was hij weer stil en vervolgde toen: “I think actually two chiffchaffs.” Een man naar mijn hart. Kom er maar eens om. Iemand die nog een tjif en een tjaf van elkaar kan onderscheiden. Continue Reading…
Beste Jur,
De Ierse schrijver John Banville was te gast bij VPRO Boeken, laatst, ik weet niet precies wanneer, want een modern mens kijkt tv op zijn eigen tijd. In sommige opzichten ben ik een modern mens. Banville sprak met Jeroen van Kan over zijn nieuwe roman, Mrs Osmond, die een vervolg is op de klassieke roman Portrait of a lady van Henry James uit 1881 en die kennelijk ook in de notoir doorwrochte stijl Continue Reading…
Beste Joep,
Vooruitlopend op een periodieke hertelling die Ali Smiths seizoenscyclus nu reeds verordonneert, opteer ik voor een recyclebaar sigarendoosje om de Arletta Ali Smith Ranglijst op te berekenen. Ik laat voor de aardigheid Goodreads de doorslag geven bij een gelijk aantal punten, waarbij het trouwens opvalt dat onze twee koplopers een tikkie zuinigjes bedeeld worden door de goegemeente (hoe zou dat zijn op Hebban?). Naar mijn inschatting houdt dat verband met de prijs die schrijvers betalen als ze Continue Reading…
Beste Jur,
Ha, een lijstje! Wat een goed idee. En wat heerlijk om deze verkiezingswoensdag behalve op een lokale politicus ook op Ali Smith te kunnen stemmen. Hieronder de lijst die ik vandaag duw:
1. There but for the (daarover zijn we het dus eens)
2. How to be both (idem – mijn lijstje zal toch geen replica worden? great minds etc.? Nee hoor!)
Continue Reading…