Beste Joep,
Ik heb weer een Ali Smith gelezen: Artful, 2012. Dat ik bezig was wist je, want ik zat naast je te lezen in het vliegtuig naar Boedapest, terwijl jij inderdaad de Pendragonlegende had meegebracht. Smith slaagt er in een collegeserie over kunst en een novelle over rouwverwerking in elkaar te schuiven en tot een boeiend geheel te smeden. Althans, dat vind ik. Jij noemt het ‘vrolijke kunst- en levenscolleges van gene zijde’ en komt met een gedeelde vijfde plaats en slechts 1 punt. Dat vrolijke kan ik niet helemaal plaatsen, maar ik werd er wel blij van. Het Smithiversum dijt uit onder het eigen taalplezier, is luchtig, maar zeker niet licht. Continue Reading…