Klassiekers

De buigzaamheid van de tijd

27 februari 2015

Beste Joep,

Zoals jij je in Lissabon, op het verkeerde moment, opgenomen waande in Marclays portret van de tijd, zo kan je je ook in een andere tijd wanen op een tijdloze plaats. In 1998 was ik een week te gast in Christ Church, Oxford, samen met mijn vader, 100 jaar na de dood van de ‘lokale wiskundeleraar’ Charles Lutwidge Dodgson, beter bekend als Lewis Carroll, schepper van Alice’s werelden onder de grond en achter de spiegel. Ik herinner mij de ochtendwandelingen met mijn vader over de Christ Church Meadow in de optrekkende mist. Tom Tower in het eerste licht van de zon. Blackbirds singing. De Victoriaanse wereld gevangen onder een stolp en wij daarbinnen, verguld met onze gevangenschap.

De Aliceboeken hebben de mensheid een aantal monumentale tijdtaferelen geschonken: de Tijd die stil staat (altijd theetijd bij de Hoedenmaker en de Maartse Haas), die achteruit beweegt (de Witte Koningin die al jammert voordat ze zich in haar vinger geprikt heeft), of vertraagt (Alice en de Rode Koningin rennen als gekken zonder ergens anders aan te komen). De buigzaamheid van de tijd in de Aliceboeken is mooi verbeeld door Dalí die voor zijn Alice-illustraties maar weer eens een viskeus horloge gebruikte, in dit geval als theetafel. Dalí sprak zelf van de ‘camembert van de tijd’ verwijzend naar zijn ‘camembertvisioen’ dat hij 38 jaar voor zijn heliogravures van het Wonderland beleefde op een Catalaanse kaap en toen ook op het doek vertolkte met zijn beroemd geworden werk La persistencia de la memoria.

Ik zie trouwens dat de Nederlandse vertaling van Ben Lerners 10:04 de titel 22:04 heeft meegekregen. Gek genoeg oogt dat voor mij een beetje als een datum in het voorjaar (wat me weer doet denken aan het met boter en broodkruimels gevulde klokje van de Hoedenmaker dat alleen de datum weergeeft en niet de tijd).

Jij was te vroeg in Lissabon, ik ben nu dat ik dit schrijf weer even in het Oxford van zowel de twintigste als de negentiende eeuw, en op 4 juli 1862 was het Witte Konijn te laat en zal dat voor eeuwig blijven.

groet, Jur

You Might Also Like

No Comments

Leave a Reply