Ha Jur,
Zomer! De zomer loopt al op z’n eind, de hittegolf is voorbij, maar ik denk vooral aan Summer, waarmee Ali Smith onlangs haar seizoenenkwartet heeft voltooid. De cyclus is een triomf van inventiviteit en verbeelding, in haar gepatenteerde tovertaal, tegen het decor van de actualiteit. Vier romans in vijf jaar – en wat voor romans!
Continue Reading…Beste Jur,
Je hebt gelijk, echt vrolijk is Artful niet, maar het is wel een boek waar je vrolijk van wordt, daarover zijn we het eens. Als je zo veel goede boeken schrijft als Ali Smith creëer je en passant een situatie van onrecht – bijna allemaal staan ze te laag in de top 10. Het doet me deugd dat je Artful nu een opkontje hebt gegeven in onze eigen ranglijst.
Zoals jou niet is ontgaan heb ik in Boedapest De Pendragonlegende van Antal Szerb Continue Reading…
een still uit Jan Švankmajers prachtige stop motion animatiefilm ‘Něco z Alenky’
Beste Joep,
Ik heb weer een Ali Smith gelezen: Artful, 2012. Dat ik bezig was wist je, want ik zat naast je te lezen in het vliegtuig naar Boedapest, terwijl jij inderdaad de Pendragonlegende had meegebracht. Smith slaagt er in een collegeserie over kunst en een novelle over rouwverwerking in elkaar te schuiven en tot een boeiend geheel te smeden. Althans, dat vind ik. Jij noemt het ‘vrolijke kunst- en levenscolleges van gene zijde’ en komt met een gedeelde vijfde plaats en slechts 1 punt. Dat vrolijke kan ik niet helemaal plaatsen, maar ik werd er wel blij van. Het Smithiversum dijt uit onder het eigen taalplezier, is luchtig, maar zeker niet licht. Continue Reading…
Beste Joep,
Vooruitlopend op een periodieke hertelling die Ali Smiths seizoenscyclus nu reeds verordonneert, opteer ik voor een recyclebaar sigarendoosje om de Arletta Ali Smith Ranglijst op te berekenen. Ik laat voor de aardigheid Goodreads de doorslag geven bij een gelijk aantal punten, waarbij het trouwens opvalt dat onze twee koplopers een tikkie zuinigjes bedeeld worden door de goegemeente (hoe zou dat zijn op Hebban?). Naar mijn inschatting houdt dat verband met de prijs die schrijvers betalen als ze Continue Reading…
Beste Jur,
Ha, een lijstje! Wat een goed idee. En wat heerlijk om deze verkiezingswoensdag behalve op een lokale politicus ook op Ali Smith te kunnen stemmen. Hieronder de lijst die ik vandaag duw:
1. There but for the (daarover zijn we het dus eens)
2. How to be both (idem – mijn lijstje zal toch geen replica worden? great minds etc.? Nee hoor!)
Continue Reading…
Beste Joep,
Laten we een verkiezing houden. We stemmen op de beste Smith. De eerste 5 boeken op de lijst van ieder van ons ontvangen punten (de nummer 1 krijgt 5 punten, de nummer 2 krijgt er 4, etc.). Ik heb er precies 5 gelezen, dus ik ben stemgerechtigd:
Beste Jur,
Een mooie analyse geef je van het oerpersonage dat in verschillende romans van Ali Smith de hoofdrol speelt: de vroegwijze, geestige, avontuurlijk ingestelde ‘Ali(ce)’. Het luistert inderdaad nauw, zo’n Alice-meets-Salingers-Glass-Family-type, en ik geloof je meteen als je constateert dat Smith haar hoge niveau niet iedere keer haalt. De kracht van boeken als How to be both en There but for the is juist dat ze géén Continue Reading…
Beste Joep,
De lat ligt hoog bij Ali Smith schrijf je in je winterlentepost en zo is dat. In jouw kielzog ben ik een paar jaar geleden begonnen Smith te lezen. Ik begon bij ‘How to Be Both’ (2014), dat fascinerende dubbelportret waarover jij hier op Arletta ook al eerder schreef. Je vertelde me dat het boek twee delen 1 heeft (een deel dat zich nu afspeelt en een deel dat zich in de 15e eeuw afspeelt) en dat het in twee versies is uitgegeven, elk met een ander deel 1 voorop.
Mijn exemplaar begint met het George-deel (George – what’s in a name? – is een Continue Reading…
Beste Jur,
De lente is in het land! Wat heerlijk, wakker te worden in een zonbeschenen wereld en de grond te kunnen ruiken…
Wie ook in het land is: Ali Smith. Ze heeft een nieuwe roman, Winter, en morgenavond wordt ze voor publiek geïnterviewd in de Amstelkerk in Amsterdam. Ik zou er wel heen willen, maar ik zit dan een stukje verderop in het Muziektheater voor een nieuwe productie van Henzes moderne operaklassieker Das Floß der Medusa. (En ik kan dus ook geen wijn komen drinken bij jou thuis.) Continue Reading…
Beste Jur,
Na de aanslagen van 11 september 2001 rees op zeker moment de vraag hoe die gebeurtenis in romans zou terechtkomen. Waar journalistiek verslag doet van het epicentrum, of van de waan van de dag, kan literatuur juist de nabevingen meten, tonen hoe de bakens verzet zijn, of de wervels ongemerkt verschoven. Jonathan Safran Foer kwam in 2005 met Extremely loud & incredibly close, dat was in mijn beleving een van de eerste 9/11-romans. Hoe zouden de afgelopen roerige maanden doorwerken in de literatuur van de toekomst?
Tot mijn verbazing heb ik net de eerste Brexit-roman gelezen. Nooit eerder zat Continue Reading…