Beste Joep,
Ik las jouw mooie brief uit het jaar 1934, en toen je mij als volgend jaartal 1972 aanreikte, kwam er vrij onwillekeurig een boek in mijn gedachten op: Tutunamayanlar van Oğuz Atay. De Ulysses van Turkije. Nauwelijks vertaald, wel verschenen in ons eigen kikkerlandje met de titel ‘Het leven in stukken’ (de titel betekent zoiets als ‘zij die geen houvast hebben’ met daarin echo’s doorklinkend van Continue Reading…
Beste Joep,
Op een dag, in de straten van New Delhi, ergens aan het begin van deze eeuw, zag ik hoog uittorenend boven de mensenmassa een blanke oude man met een hoed en een witte baard. Ik sprak hem aan. Hij was Canadees. Hij heette Prem, en was ook Indiër. Hoe dat zat weet ik niet meer. Ik vertelde over tijgers. Hij over Indiase dans. Hij kende een winkeltje waar ze uitstekende rode wijn verkochten voor weinig roepie. Ik Continue Reading…
Beste Joep,
Iedereen heeft wel eens gehoord van de schrijver Paul Michel. Al heb je nog nooit een letter gelezen buiten de schoolbanken, en al gaat er geen enkel lichtje branden wanneer iemand lyrisch vertelt over La Fuite (1968), dan op zijn minst zou je zijn kop herkennen als hij op je scherm voorbij kwam. Een goede kennis van me las voor het eerst over hem eind jaren 90 in de debuutroman van de Britse Patricia Duncker. Continue Reading…