Beste Jur,
Een mooie analyse geef je van het oerpersonage dat in verschillende romans van Ali Smith de hoofdrol speelt: de vroegwijze, geestige, avontuurlijk ingestelde ‘Ali(ce)’. Het luistert inderdaad nauw, zo’n Alice-meets-Salingers-Glass-Family-type, en ik geloof je meteen als je constateert dat Smith haar hoge niveau niet iedere keer haalt. De kracht van boeken als How to be both en There but for the is juist dat ze géén Continue Reading…
Beste Jur,
Na de aanslagen van 11 september 2001 rees op zeker moment de vraag hoe die gebeurtenis in romans zou terechtkomen. Waar journalistiek verslag doet van het epicentrum, of van de waan van de dag, kan literatuur juist de nabevingen meten, tonen hoe de bakens verzet zijn, of de wervels ongemerkt verschoven. Jonathan Safran Foer kwam in 2005 met Extremely loud & incredibly close, dat was in mijn beleving een van de eerste 9/11-romans. Hoe zouden de afgelopen roerige maanden doorwerken in de literatuur van de toekomst?
Tot mijn verbazing heb ik net de eerste Brexit-roman gelezen. Nooit eerder zat Continue Reading…
Beste Jur,
Kunnen vrouwen eigenlijk schrijven? Die vraag zou bij niemand opkomen als het echelon Grote Schrijvers dat de geschiedenis heeft opgehoest niet zo opvallend masculien was. Daar zijn overigens allerlei redenen voor, die me op het moment niet interesseren.
Wat óók opvalt: een aantal van de boeiendste boeken die afgelopen tijd verschenen komt van de hand van vrouwelijke auteurs. Ik denk aan Valeria Luiselli, die in het essay Valse papieren en in de roman De gewichtlozen genrebeperkingen negeert en Continue Reading…