Beste Joep,
Wat is de beroemdste beginzin van de Nederlandse literatuur? Juist, die van Nescio’s Uitvreter:
“Behalve den man, die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijker kerel gekend dan den uitvreter.”
De openingszin van het meest geciteerde werk in de Westerse literatuur op de bijbel na (Alice), is meteen een hele paragraaf:
Continue Reading…Beste Jur,
Het was een gedenkwaardige avond bij boekhandel Broekhuis in Enschede, dat zul je met me eens zijn. De baarlijke nonsens was niet van de lucht. Omdat er ook mensen zijn die er niet bij waren, memoreer ik hier even dat wij onder meer hebben gesproken over onze vertaling van ‘Jabberwocky’, het beroemde nonsensgedicht van Lewis Carroll. Over vertalen kun je, behalve een boel onzinnige dingen, ook veel zinnigs te berde brengen. Wie een andere taal spreekt, leeft in een andere wereld, wisten filosofen als W.V.O. Quine en Donald Davidson al, maar dat terzijde. Continue Reading…
Beste Joep,
Vanavond is het zover, onze nonsenslezing in het verre oosten des lands. Onder meer over onze vertaling van het beroemdste nonsengedicht op deze aardkloot: Jabberwocky van Lewis Carroll. Klepperjaks, zouden wij zeggen. Ik heb er even helemaal niks zinnigs over te melden. En vanavond ook niet. En jij evenmin, ga ik van uit.
Beste Jur,
‘Alice was beginning to get very tired of all this sitting by herself with nothing to do: every so often she tried again to read the book in her lap, but it was made up almost exclusively of long paragraphs, and no quotation marks whatsoever, and what is the point of a book, thought Alice, that does not have any quotation marks?’
Bij jou zijn allang alle alarmbellen afgegaan bij deze knipoog, vette knipoog, zeg maar gerust spasme van het ooglid, naar het begin van Lewis Carrolls Alice in Wonderland. Het citaat is de openingszin van Asymmetry, de debuutroman van Lisa Halliday, die momenteel een hype is in de Engelstalige wereld, omdat het verhaal, over een jonge vrouwelijke redacteur die een verhouding heeft met een wereldberoemde mannelijke auteur van zeventig, gebaseerd is op Halliday’s eigen verhouding met Philip Roth, begin deze eeuw, maar ook (vooral, hoop je) omdat het een bijzonder boek schijnt te zijn. Dat vond Roth ook, die het voor zijn dood nog heeft gelezen.
Ik ben benieuwd. In een recensie las ik al dat de hoofdpersoon Alice heet, wat in een boek dat stijf staat van de literaire verwijzingen maar één ding kan betekenen. Halliday heeft het eerste deel van haar roman zelfs een motto meegeven uit The annotated Alice van Martin Gardner: ‘We all live slapstick lives, under an inexplicable sentence of death…’ Dat klinkt dan weer als het type verzuchting dat Philip Roth zijn aftakelende helden graag in de mond legde.
Asymmetry begint nadrukkelijk buiten zijn eigen kaft, in de wereld en in andere boeken. Ik hou daar wel van, mits het goed is gedaan. ‘Wat voor zin heeft een boek zonder aanhalingstekens?’ Kom maar op dan, Halliday.
Ik zal je t.z.t. laten weten hoe het me vergaan is voorbij pagina 1.
een still uit Jan Švankmajers prachtige stop motion animatiefilm ‘Něco z Alenky’
Beste Joep,
Ik heb weer een Ali Smith gelezen: Artful, 2012. Dat ik bezig was wist je, want ik zat naast je te lezen in het vliegtuig naar Boedapest, terwijl jij inderdaad de Pendragonlegende had meegebracht. Smith slaagt er in een collegeserie over kunst en een novelle over rouwverwerking in elkaar te schuiven en tot een boeiend geheel te smeden. Althans, dat vind ik. Jij noemt het ‘vrolijke kunst- en levenscolleges van gene zijde’ en komt met een gedeelde vijfde plaats en slechts 1 punt. Dat vrolijke kan ik niet helemaal plaatsen, maar ik werd er wel blij van. Het Smithiversum dijt uit onder het eigen taalplezier, is luchtig, maar zeker niet licht. Continue Reading…
Beste Joep,
De lat ligt hoog bij Ali Smith schrijf je in je winterlentepost en zo is dat. In jouw kielzog ben ik een paar jaar geleden begonnen Smith te lezen. Ik begon bij ‘How to Be Both’ (2014), dat fascinerende dubbelportret waarover jij hier op Arletta ook al eerder schreef. Je vertelde me dat het boek twee delen 1 heeft (een deel dat zich nu afspeelt en een deel dat zich in de 15e eeuw afspeelt) en dat het in twee versies is uitgegeven, elk met een ander deel 1 voorop.
Mijn exemplaar begint met het George-deel (George – what’s in a name? – is een Continue Reading…
Beste Jur,
“All have won and all must have prices,” said the Dodo.
Morgen is het zover: dan slingeren we het nieuwe tijdschrift dodo/nododo de wereld in! En onze vertaling van Lewis Carrolls nonsensgedicht Jabberwocky, niet te vergeten. Dit alles tijdens het symposium van het Lewis Carroll Genootschap in de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag. Ik vertel je natuurlijk niets nieuws – we hebben het over weinig anders gehad, de afgelopen maanden, in de analoge wereld – maar mijn vrolijk borbelende anticipatie zoekt een uitweg. Ik heb het evenement ook aangekondigd op Tzum.
Beste Joep,
Zoals jij je in Lissabon, op het verkeerde moment, opgenomen waande in Marclays portret van de tijd, zo kan je je ook in een andere tijd wanen op een tijdloze plaats. In 1998 was ik een week te gast in Christ Church, Oxford, samen met mijn vader, 100 jaar na de dood van de ‘lokale wiskundeleraar’ Charles Lutwidge Dodgson, beter bekend als Lewis Carroll, schepper van Alice’s werelden onder de grond en achter de Continue Reading…